اصول پیاده روی صحیح
برای انجام تمامی فعالیت های ورزشی و آمادگی جسمانی باید مواردی بعنوان یک اصل رعایت شود. ورزش پیاده روی نیز از این قاعده مستثنی نمی باشد. در این مقاله می خواهیم درباره ی اصول پیاده روی صحیح به شما عزیزان مطالبی ارائه بدهیم . این اصول کلی عبارتند از:
گرم و خنک کردن بدن:
قبل از شروع فعالیت فیزیکی لازم است که سیستم قلبی عروقی با انجام برنامه گرم کردن ، تحریک گردد و ضربان قلب بتدریج افزایش یابد. در غیر اینصورت و با افزایش یکباره ضربان قلب ممکن است مشکلات قلبی برای فرد ایجاد شود. بنابراین حتماً باید قبل از پیاده روی عمل گرم کردن انجام گیرد که بصورت پنج دقیقه راه رفتن آهسته می باشد.
بعد از گرم کردن بدن ، حرکات کششی باید به مدت پنج دقیقه انجام شود. در پیاده روی بهتر است حرکات کششی برای عضلات چهار سر ران ، پشت ران ، پشت ساق ، کمر ، عضلات شانه و بازو انجام گیرد.
در پایان برنامه ورزشی نباید فعالیت فیزیکی بطور ناگهانی متوقف گردد بلکه بهتر است که حدود پنج دقیقه با راه رفتن آهسته و انجام حرکات کششی ، عضلات را از حالت سفتی خارج و ضربان قلب را به آرامی به حالت طبیعی باز گردانید.
اصل اختصاصی بودن:
تغییرات فیزیولوژیک و تغییرات تطابقی در عضلات نسبت به نوع تمرین اختصاصی می باشد. بعنوان نمونه فعالیت های هوازی مانند پیاده روی ، دویدن روی تردمیل یا در پارک سبب افزایش ظرفیت هوازی و استقامت قلبی ریوی می گردد. فعالیت های بی هوازی مانند کار با دمبل در اصفهان سبب افزایش ظرفیت بی هوازی و قدرت موضعی عضلات می گردد.
اصل اضافه بار و مقاومت پیش رونده:
برای افزایش قدرت و استقامت بدن لازم است که سیستم های عضلانی و قلبی ریوی تحت تاثیر فشار ورزشی بیش از حد طبیعی قرار گیرند تا تغییرات فیزیولوژیک در بدن ایجاد گردد. با انجام تمرینات قدرتی عضلانی ، استقامت قلبی ریوی افزایش می یابد.
ولی با عدم افزایش تدریجی شدت تمرین ، تغییرات ایجاد شده در همان حدود باقی می ماند. بنابراین لازم است که شدت تمرینات بتدریج افزایش پیدا کند. همچنین برای اعمال اضافه بار علاوه بر افزایش شدت تمرین میتوان مدت زمان تمرین در هر جلسه و یا تعداد جلسات تمرین در هفته را افزایش داد.
مدت زمان تمرین:
مدت زمان تمرین ، زمانی است که به هر جلسه ورزشی اختصاص داده می شود . مبتدیان باید حداقل 15 تا 20 دقیقه ورزش کنند و با افزایش آمادگی جسمانی بدن ، هر جلسه ورزشی می تواند بین 30 تا 60 دقیقه افزایش پیدا کند.
شروع تمرین افراد با آمادگی جسمانی پایین تر ، باید به میزان کمتر و در حدود 5 تا 10 دقیقه در هر جلسه باشد. زمان تمرین با افزایش آمادگی جسمانی به مرور بیشتر می شود.
تعداد جلسات تمرین:
ورزش کردن یا داشتن برنامه های ورزشی بیش از 60 دقیقه فواید زیاد و اضافه تری از نظر ارتقا سلامتی ندارند. پس بیشتر از این زمان ورزش نکنید. چرا که بدن شما بعد از یک مدت به این شرایط عادت می کند و ممکن است که ورزش کردن تاثیری در افزایش یا کاهش وزن شما نداشته باشد.
بطور کلی برنامه ی ورزشی سه تا پنج روز در هفته کافی می باشد. سه روز خیلی ایده آل و مناسب است. اما انتخاب این برنامه بستگی به خود فرد ، زمانی که در طول هفته آزاد دارد و حتی بستگی به مربی شخص هم دارد.
اصل شدت:
اصل شدت عبارت است از: درجه اضافه بار یا استرس زایی یک تمرین ورزشی. برای اینکه یک تمرین هوازی اثرات مناسبی بر روی سیستم قلبی ریوی و سیستم عضلانی اعمال نماید برنامه تمرینی باید شامل فعالیت هایی که سبب ایجاد یک اضافه بار بر روی سیستم های فوق گردد ، باشد.
برای اندازه گیری ضربان قلب میتوان دست راست را مستقیما بر روی ناحیه قلب گذاشت و یا نبض رادیال را در پایه انگشت شست دست و یا نبض تمپورال را در قسمت جلویی گوش لمس نمود.
گرفتن نبض کاروتید در ناحیه گردن توصیه نمی شود زیرا فشار در این ناحیه می تواند سبب کاهش ضربان قلب یا ایجاد ناراحتی قلبی در بعضی موارد گردد. در مواقعی که عضلات به دلیل تمرینات زیاد خسته هستند ، تمرین اضافی نه تنها سبب افزایش قابلیت های جسمانی نمی شود بلکه ممکن است سبب بروز آسیب های عضلانی نیز گردد. بنابراین لازم است در میان جلسات تمرینی زمان های استراحت و ریکاوری مناسبی در نظر گرفته شود.
از زمانی که کودک شروع به راه رفتن می کند کسی به او شیوه ی راه رفتن ، تکنیک راه رفتن ، سن مناسب برای ورزش و اصول پیاده روی صحیح را آموزش نمی دهد. از لحاظ حرکت شناسی و بیومکانیکی ، راه رفتن بسیاری از افراد صحیح نیست. در اینجا به وضعیت پاها ، بازوها و تنه در پیاده روی صحیح اشاره می کنیم: